دهان بی دندان نمی شـــود!
 |
«خط حمله یوونتوس» یکی از حساس‌ترین نقاطی‌ست که نیاز به تمرکزی ویژه دارد؛ بخشی که باشگاه بدون هیچ تردید باید به تقویت آن بیاندیشد. نمی‌توان بدون در نظر داشتن یک استراتژی حداقلی و داشتن برنامه‌ای مدون برای جایگزینی خروجی‌ها به تاراج و بذل‌وبخشش در آن مشغول شد.
ولاهوویچ - آینده‌ی او به ماندن الگری و توانایی انطباق او با تاکتیک‌های سرمربی یووه مرتبط است. ولا به‌هیچ عنوان نتوانسته خود را در تورین تثبیت کند؛ در صورتی که عزم او بر رفتن باشد، پیش از دست زدن به هر اقدامی باید جانشین او در تیم مشخص شود. هرچند نمی‌توان مطمئن بود که آیا پیشنهادی با کمینه تگِ 80 میلیون یورویی برای او به باشگاه خواهد رسید یا نه اما حاتم‌بخشی او بدون در نظر گرفتن آلترناتیو هیچ معنایی نخواهد داشت جز «بازی با مرگ»
میلیک - اوضاع پیرامون این بازیکن لهستانی فعلاً در موقعیت «بلاتکلیفی» است. هر قدر شواهد از دور شدن آینده‌ی بیانکونری با او حکایت می‌کنند، سایه‌ی عقاب لاتزیو بر فراز او بیشتر دیده می‌شود. خوب یا بد او 9 گل (7 گل لیگ + 2 گل لیگ قهرمانان) در این فصل برای بانوی‌پیر به ثمر رساند و چشم بستن بر او بدون لحاظ کردن گزینه‌ی جایگزین (برای بازیکنی که به هر حال با فوتبال ایتالیا و شرایط یووه آشناست) یک نابخردی و خودزنی خامدستانه خواهد بود.
کین / کیه‌زا - هرچند آینده‌ی این دو بازیکن نیز چندان روشن نیست و حتی زمزمه‌هایی مبنی بر عدم ماندن آنها (خصوصاً کیه‌زا) نیز به گوش می‌رسد اما دست‌کم تا این لحظه نسبت به دو گزینه‌ی اشاره شده با سرعتی به مراتب کمتر در مسیر خروج حرکت می‌کنند. هرگونه ورودِ اضافی و باز کردن پرونده برای فروش آنها تنها به وخیم‌تر شدن وضعیت «خط حمله» یوونتوس منتهی خواهد شد.
نمی‌توان به یوونتوسی نگریست که اجازه می‌دهد ولاهوویچ‌اش به سمت درب خروجی برود؛ برای آتیه‌ی میلیک‌اش ناخن‌خشکی و خِسَت می‌کند؛ تسلیم و مسحور پیشنهادی حداقلی برای ستاره‌ی ایتالیایی تیمش «فدریکو کیه‌زا» می‌شود و حتی اگر خواستگاری برای مویس کینش بیاید با بی‌مهری او را به عقد و نکاح دیگری دربیاورد. جان کلام آنکه؛ اساساً نمی‌توان برای بازیکنان هجومی تیم حراجی باز کرد و خوش‌خیال بود که می‌توان به آسانی، جانشینان کارآمد و به‌درد بخوری برای آنان جست.
بیایید خوش‌بین باشیم یوونتوس آرایش خط حمله‌اش را دستخوش تغییرات اساسی نخواهد کرد. نه‌اینکه نخواهد بلکه بیشتر به این دلیل که نه پولش را دارد و نه تجربه ترسناک این خط در فصلی که سپری شد را از یاد خواهد برد. تنها پیشنهادات اغواگرایانه و دیوانه‌وار ممکن است مدیران تنگ‌دست یووه را وسوسه کنند که آنهم به صورت اورژانسی نیازمند در نظر گرفتن یک آلترناتیو اضطراری خواهند بود.
درنظر نگرفتن و عدم این دوراندیشی و جانشینی، وضعیت یوونتوس نه در طول فصلِ آتی که حتی پیش از شروع آن و از همان ابتدا را در مسیر انحطاط و اضمحلال نشان خواهد داد.
